تکیه گاه بالاتنه: تکیه گاه بازوها مکانی را برای غذاخوری ها فراهم می کند تا به ساعد و دستان خود استراحت دهند. این امر با جلوگیری از خم شدن شانه ها به سمت جلو و ایجاد تراز طبیعی ستون فقرات، حالت نشستن عمودی تر را تشویق می کند.
تراز ستون فقرات: هنگام استفاده از تکیه گاه، افراد بیشتر روی صندلی می نشینند که به حفظ انحنای طبیعی ستون فقرات کمک می کند. این هم ترازی خطر خم شدن یا خم شدن به جلو را کاهش می دهد، که هر دو می تواند منجر به وضعیت نامناسب و ناراحتی شود.
کاهش فشار بر روی گردن و شانه ها: بدون استراحتگاه، افراد ناهارخوری ممکن است به طور ناخواسته گردن و شانه های خود را با خم شدن به جلو یا نگه داشتن نامناسب بازوها در حین غذا خوردن فشار دهند. دسته های بازو با ایجاد یک سطح پشتیبانی راحت برای بازوها این فشار را کاهش می دهند.
درگیر شدن ماهیچه های مرکزی: استفاده از تکیه گاه بازو می تواند باعث درگیر شدن ماهیچه های مرکزی شود در حالی که غذاخوری ها به صورت عمودی می نشینند. تکیه گاه های دستی به افراد اجازه می دهد تا از عضلات شکم و پشت خود برای حفظ تعادل و ثبات استفاده کنند.
فشار کمتر بر روی کمر: تکیه گاهها حالت نشستن آرامتر و متعادلتری را تشویق میکنند که به نوبه خود فشار روی کمر را کاهش میدهد. این می تواند به ویژه برای افرادی که مستعد ناراحتی در ناحیه کمر هستند مفید باشد.
پیشگیری از وضعیت سر به جلو: وضعیت سر به جلو، جایی که سر بیش از حد به سمت جلو از مرکز ثقل بدن امتداد می یابد، می توان با استفاده از تکیه گاه دست از آن جلوگیری کرد. تنظیم مناسب بازوها و شانه ها به حفظ سر و گردن در وضعیت خنثی کمک می کند.
تشویق به استفاده از تکیه گاه کامل: با استفاده از تکیه گاه ها، افراد ناهارخوری بیشتر از تمام پشتی صندلی استفاده می کنند. این امر حمایت کلی بهتری برای ستون فقرات ایجاد می کند و به توزیع یکنواخت وزن بدن کمک می کند.
پایه نشستن ثابت: دسته های بازو نقاط تماس بیشتری با صندلی ایجاد می کنند و یک پایه نشستن ثابت ایجاد می کنند. این ثبات وضعیت بهتری را تشویق میکند، زیرا افراد برای یافتن یک موقعیت راحت کمتر جابجا میشوند و بیقرار میشوند.
آگاهی از وضعیت بدن: تکیه گاه ها به عنوان یک یادآوری لمسی برای افراد ناهارخوری برای حفظ وضعیت مناسب عمل می کند. آنها مرزی را فراهم می کنند که افراد را تشویق می کند تا در محدوده صندلی بمانند و راحت بنشینند.
نشستن راحت و آرام: زمانی که افراد راحت هستند و به خوبی توسط تکیهگاهها حمایت میشوند، احتمال کمتری دارد که موقعیتهای نامناسبی را اتخاذ کنند که وضعیت آنها را به خطر میاندازد. این به یک تجربه نشستن طبیعی تر و آرام تر کمک می کند.